en toen was het stil...

Maar stil gezeten heb ik zeker niet, er is van alles gaande in mijn. Ook al is het veel, ik geniet van elke stap.

Helaas verlies ik hierdoor wel mijn focus en het gevolg daarvan is: de dingen die ik moet/wil doen krijgen niet de aandacht die ze verdienen, waardoor ze niet kunnen groeien.

 

Ik heb een aantal besluiten genomen waarvan ik heb ontdekt dat ze aanpassing nodig hebben.

 

Neem nou dit programma, ik had iets in mijn hoofd waarin ik al mijn creativiteit en kennis in combinatie met het verbinden van mensen, het elkaar op weg helpen had bedacht. Daar komt dit programma uit voort. Ik heb besloten het gewoon te doen, en daar ben ik echt heel heel blij mee!

Gaande weg kom ik erachter dat het idee van mijn programma aanpassingen nodig heeft. In het eerste geval dacht ik dat ik mensen in een gelijk proces bracht door onderwerpen aan te brengen en dat ze daar erkenning in kunnen vinden en ze elkaar kunnen ondersteunen, tips geven etc.

Tijdens de avonden leerde ik dat deze methode niet is wat ik ervan verwacht had. Het mist nog iets... Ieder persoon zit in een eigen proces en de wensen en doelen van elk persoon zijn anders. Als ik mijn gevoel dan wil volgen, dan wil ik tegelijk op alle onderwerpen in gaan. Eerlijk gezegd, kan het ook nog, want ik heb jaren van schrijfwerk achter de hand liggen, er is geen onderwerp vanuit mijn visie en ervaringen, die ik niet heb opgeschreven. En dan krijg ik chaos... 

Gister had ik een momentje... nou eerlijk gezegd een behoorlijk moment... 

 

 

 

Ik hoef mensen niet persoonlijk te begeleiden.  en ik op deze manier niet iedereen tegelijk kan helpen..

Hoe ga ik hier dan mee om?

kwam ik erachter 

jezelf leren kenne

 

 

Eerlijk gezegd moet ik zeggen dat mijn focus niet mijn sterkste kant is. Dat is een soort van rode draad in mijn leven